Mimosa, myosotis, rosmarin

Mimosa, myosotis, rosmarin. Ei diktsamling om menneske og natur, om kjærleik og død, og om den uro som følger eit medvit som vil ut over rammene. Dei norrøne mytane dukkar opp i samtida sitt daglegliv. Boka har tre bolkar og tre eg-røyster. Tor talar om Siv som mista håret, og om far sitt auga. Balder syng om kjærleik, men han blir buande i Hel. I siste bolken møter Hermod Modgunn på Gjallarbrua, og Tokk på ein T-banestasjon. Som eit medvit, ei uro, skimtar vi ein person i alle bolkane. Han får siste ordet i samlinga. Det er Loke. Boka knytter seg til "Misteltein" frå 1987.

For flere skjønnlitterære bøker trykk her